Προσπαθήστε όσο μπορείτε να τονίζετε τα θετικά. Τονίστε στα παιδιά σας ότι συμπεριφέρονται καλά, κατά την διάρκεια ή αμέσως μετά την θετική συμπεριφορά. Αναφέρετε συγκεκριμένα τι ήταν αυτό που έκανε το παιδί κι όχι απλά «Μπράβο!». Για παράδειγμα, αν το παιδί λέει κάποιες φόρες άσχημες λέξεις, σίγουρα, υπάρχουν στιγμές που μιλάει όμορφα και χρησιμοποιεί τις καλές του λέξεις. Τονίστε το, λέγοντας «Αγάπη μου, πόσο όμορφα μιλάς! Οι λέξεις που χρησιμοποιείς είναι πολύ καλές!». Η ακόμη «Ήσουν πολύ καλός στα μαθηματικά σου απόψε». Μάθετε το παιδί να συνδέει τη σωστή συμπεριφορά με ένα αίσθημα υπερηφάνειας για τον εαυτό του.
Χρησιμοποιείστε μηνύματα με το «εγώ». Πείτε για παράδειγμα «Ταλαιπωρούμαι να βρω τα πράγματα μου όταν ο τελευταίος που μπήκε στο δωμάτιο μου δεν το τακτοποίησε» ή ακόμη, «Χρειάζομαι περισσότερη ησυχία όταν προσπαθώ να κοιμηθώ». Ένα άλλο παράδειγμα είναι׃ «Έτσι κουρασμένη που είμαι, θα μου έκανε καλό να με βοηθήσει κάποιος με το τραπέζι». Αυτού του είδους οι προτάσεις μεταφέρουν τις επιπτώσεις της συμπεριφοράς ή των πράξεων του παιδιού στον γονιό κι έτσι το παιδί δεν νιώθει πλέον απειλή (γι’αυτό είναι πολύ πιθανό να μην αντιδράσει). Επίσης μέσα από αυτόν τον τρόπο μεταφέρεται και το πραγματικό σας συναίσθημα, κι αν μη τι άλλο, το παιδί μπορεί πιο εύκολα να κινητοποιηθεί και να σας βοηθήσει.
Οι κανόνες σας να είναι απλοί και θετικοί. Χρησιμοποιήστε απλή γλώσσα και ζητήστε από το παιδί να σας επαναλάβει τον κανόνα. Έπειτα ελέγξτε κατά πόσο τον κατάλαβε και δώστε ένα παράδειγμα εφαρμογής μαζί του. Αντί να αρχίσετε με την φράση «Μην κάνεις….», καλύτερα να πείτε τι περιμένετε να κάνει το παιδί. Για παράδειγμα, αντί να πείτε «μη φωνάζεις», πείτε «Σε παρακαλώ μίλα με τη χαμηλή σου τη φωνή». Επίσης αντί για «Μην πετάς τους κύβους σου», προτιμήστε «τους κύβους τους χρησιμοποιούμε για να παίζουμε».
Αν το παιδί σας βοηθάει στην κατασκευή των κανόνων, τότε οι πιθανότητες να τους υπακούσει είναι μεγαλύτερες. Διαλέξτε μια στιγμή κατά την οποία το παιδί σας συμπεριφέρεται καλά. Σε καμία περίπτωση μην το κάνετε όταν το παιδί έχει αρνητική συμπεριφορά, γιατί έτσι θα νομίζει ότι οι κανόνες θα είναι αποτέλεσμα της αρνητικής του συμπεριφοράς. Λέμε στο παιδί׃ «Πρέπει να φτιάξουμε κανόνες για να ξέρουμε πότε εσύ κι εγώ κάνουμε καλή δουλειά».
Κάντε πρόγραμμα. Τα παιδιά είναι πιο ευτυχισμένα όταν ξέρουν τι να περιμένουν από τους γονείς τους. Προσπαθήστε να εδραιώσετε ρουτίνες για καθημερινά γεγονότα, ώρα για ύπνο, ώρα για πρωινό ξύπνημα, ώρες για γεύματα, ώρα για μπάνιο, ώρα για παιχνίδι αλλά και για διάβασμα. Αυτό θα κάνει το παιδί να νιώθει πιο ασφαλές και οι πιθανότητες να αγχωθεί ή να απογοητευτεί μειώνονται.
Ο θετικός τρόπος διαπαιδαγώγησης μειώνει την ένταση κι αυξάνει την επικοινωνία μας με το παιδί.
