Παιδικός αυνανισμός με απλά λόγια
Πρόκειται για μια φυσιολογική συμπεριφορά, η οποία είναι συνήθως επαναλαμβανόμενη, όπου το παιδί λαμβάνει ευχαρίστηση τρίβοντας τα γεννητικά του όργανα, παίζοντας με αυτά ή δημιουργώντας ερεθισμό μέσω της τριβής με κάποιο αντικείμενο. Αποτελεί μια υγιή διαδικασία της σεξουαλικής ανάπτυξης του παιδιού, που ξεκινά από τη βρεφική-νηπιακή ηλικία και κορυφώνεται στην εφηβική.
Μια πράξη φυσιολογική γεμάτη ευχαρίστηση
Είναι γεγονός ότι το παιδί αναγνωρίζει αμέσως την ικανοποίηση που προέρχεται μέσα από το άγγιγμα του σώματός του. Μάλιστα, από τη στιγμή που θα ανακαλύψει την ευχαρίστηση που του προκαλεί, είναι σχεδόν σπάνιο να το σταματήσει αμέσως. Το παιδί σε μικρή ηλικία, περίπου στα 2 και 3 χρόνια, δεν καταλαβαίνει τι είναι αυτό που ακριβώς κάνει. Μετά την ηλικία των 5 με 6 χρονών, αρχίζει να κατανοεί βασικούς κοινωνικούς κανόνες, περιορίζοντας την πράξη αυτή μόνο στον προσωπικό του χώρο.
Φυσιολογικό μεν, αλλά γιατί
‘Οσο συχνό και φυσιολογικό κι αν είναι, χρειάζεται να αναγνωρίσουμε την ένταση και τη συχνότητα με την οποία συμβαίνει. Η συχνότητα αυτής της συμπεριφοράς ποικίλει. Ορισμένα παιδιά μπορεί να αυνανίζονται αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ άλλα, μια φορά την εβδομάδα ή ακόμη και πιο αραιά.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους ένα παιδί ενδέχεται να μπεί συστηματικά σε μια τέτοια συμπεριφορά. Το πρώτο και πιο σύνηθες είναι όπως έχουμε πει η χαρά που παίρνει από αυτή την χειρονομία. Τα παιδιά όμως επιζητούν τον αυνανισμό και σε καταστάσεις που τους προκαλούν άγχος, κούραση, ή βαριεστημάρα. Επιπλέον, το περιβάλλον του παιδιού παίζει για ακόμα μια φορά πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό. Αν ένα παιδί έχει ανακαλύψει την ικανοποίηση που προκύπτει από μια τέτοια πράξη, ενδέχεται να συνεχίσει πιο έντονα, σε περίπτωση που αισθάνεται λυπημένο από καταστάσεις που βιώνει μέσα στο περιβάλλον του ή από αλλαγές που του προκαλούν δυσφορία και ένταση.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς
- Ο γονιός χρειάζεται να ενημερωθεί σωστά για να μπορέσει πρώτα να κατανοήσει την φυσικότητα του φαινομένου. ‘Οταν το παιδί μπαίνει σε μια τέτοια συμπεριφορά, δεν είναι “άρρωστο”, αλλά έχει ανακαλύψει το σώμα του μ΄ενα διαφορετικό και ευχάριστο τρόπο, και πολλές φορές πιο έντονο, από κάποια άλλα παιδιά.
- Η τιμωρία και η επίπληξη από τους γονείς εντείνει την συμπεριφορά του παιδιού.
- Είναι σημαντικό να μην κάνουμε άσχημα σχόλια, είτε για την πράξη είτε για το σώμα του παιδιού. Προσπαθήστε να μην μπείτε στη διαδικασία να πείτε “Μα τι κάνεις εκεί”, “Δεν είναι σωστό”, “Δεν αγγίζουμε το σώμα μας” κλπ. Τα σχόλια αυτά μπορούν μόνο να δημιουργήσουν ντροπή και ενοχή στο παιδί, το οποίο είναι πολύ πιθανόν είτε να αυξήσει τη συμπεριφορά του, είτε να αρχίσει να κρύβεται συνεχώς από εσάς.
- Χρειάζεται να εξηγήσουμε στο παιδί ότι αυτή η πράξη μπορεί να γίνεται μόνο στο δωμάτιο του, όταν είναι μόνος του/της ή σε κάποιο άλλο προσωπικό χώρο, π.χ. στην τουαλέτα. Αν το παιδί είναι πολύ μικρό για να κατανοήσει κάτι τέτοιο, χρησιμοποιείστε την απόσπαση προσοχής, καλώντας το παιδί να κάνει κάτι άλλο εκείνη τη στιγμή. “Για να δούμε αυτό το παιχνίδι που έκανες πριν”, “Ελα να φτιάξουμε αυτό το κέικ που σ΄αρέσει”, κλπ.
- Δημιουργήστε μια θετική φράση με το παιδί σας, την οποία θα χρησιμοποιείτε κάθε φορά που μπαίνει σε μια τέτοια συμπεριφορά και είστε με κόσμο. Συνεννοηθείτε από πριν για να λειτουργήσει ως υπενθύμιση.
Γενικότερα, η υιοθέτηση μιας ρεαλιστικής οπτικής, ότι δηλαδή το παιδί έχει ανακαλύψει κάτι που του δίνει ευχαρίστηση και θα συνεχίσει να το κάνει, θα μπορούσε να περιορίσει τις εντάσεις στο σπίτι.